Fijne collega’s
Julia werkt sinds januari 2019 (parttime) bij HdS Zorg. Al in haar opleiding hbo-v werkte ze er als oproepkracht.‘Na mijn opleiding startte ik in mijn eerste baan, als praktijkverpleegkundige bij een huisartsenpraktijk. Maar ik miste het werk in de wijk en ik miste de collega’s. Zij gaven me het gevoel dat ik belangrijk was, ook toen ik niet meer bij HdS werkte, en dat ervaar ik nu weer. Dat je zulke collega’s hebt, dat is een dikke plus.

Een tijdje met iemand oplopen
Het mooiste aan mijn werk vind ik dat je achter elke deur een ander verhaal vindt en dat je in zo’n verhaal een stukje mee op mag lopen, de mens achter het verhaal een tijdje mag helpen.
Als casemanager kom ik bij mensen als de familie of de thuiszorg een niet-pluisgevoel heeft, maar ook als er na uitgebreid geriatrisch onderzoek is gebleken dat er sprake is van bijvoorbeeld alzheimer. Een enkele keer kom ik pas wanneer de situatie uit de hand dreigt te lopen, bijvoorbeeld als de partner, die –vaak uit liefde, soms uit schaamte of onvermogen– lang heeft weten te verbloemen dat er iets aan de hand is, door ziekte plotseling uitvalt.

Ik probeer het altijd licht te houden, zeg dat ik graag samen met de cliënt bekijk hoe iemand zo lang mogelijk thuis kan blijven wonen. Elke situatie is anders: bij cliënten die veel moeite hebben met de diagnose benoem ik wel dat het geheugen een rol speelt, maar ik leg er niet te veel nadruk op; bij andere cliënten praat ik er juist veel over – steeds afhankelijk van de cliënt en de situatie.

Los van elkaar zien
Ik vind het moeilijk onder woorden te brengen wat de christelijke identiteit van HdS voor mijn werk betekent. Ik wil mijn werk op een professionele manier doen, ik zie dat los van mijn geloof.
Ja, ik ben christen en wil graag liefdevol dienen, omdat Jezus dat ook heeft gedaan, maar liefdevol dienen is niet genoeg. Als verpleegkundige moet je altijd professioneel blijven. Je moet mensen niet alles uit handen willen nemen. Met passende zorg willen we immers bereiken dat de cliënt zoveel mogelijk zelf kan blijven doen. Ik doe mijn werk niet anders dan een niet-christelijke casemanager. Ik heb voor de zorg gekozen omdat me dat het mooiste vak leek. Ik zag het bij familieleden die in de zorg werkten en werken. Ik denk niet dat het met mijn geloof te maken heeft. De zorg past gewoon bij me.

Cliënten kiezen bewust voor HdS Zorg. We hebben een goede naam, we bieden goede zorg, maar mensen vinden het ook prettig dat het een christelijke organisatie is. Geloof is niet altijd een makkelijk onderwerp. Mensen vergeten soms te bidden, of ze vloeken, terwijl ze dat vroeger nooit deden. Mensen zijn bang dat ze dan mislukt en verdoemd zijn, vragen zich af: Zou God mij nu nog wel zien? Sommige mensen hebben echt strijd, dan verwijs ik door naar de dominee of een ouderling. Maar vaak is het genoeg iets troostends aan te dragen. Ik begrijp hun angst, maar ik geloof zelf dat God een liefdevolle God is, die mensen daarop niet zal afrekenen. Dan geef ik ze dit gedicht mee:

Als ik maar weet dat in mijn laatste dagen,
als ik misschien niet eens meer bidden kan,
de Geest voor mij om hulp en steun zal vragen,
zodat ik rust zal hebben, Heer, ook dan.